สวัสดีคะพี่จอย และพี่ๆ ทุกคนที่เรียนนอกคะ
หญิงเองค่ะ มาอยู่ที่นี่เกือบสองเดือนแล้ว ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง มีเรื่องตื่นเต้น สนุก เศร้า เหงา ซึม ครบทุกรสชาติให้เรียนรู้เลยคะที่มาเป็นออแพร์ ประสบการณ์ใหม่ๆ ที่เราไม่เคยเจอในเมืองไทย และวัฒนธรรมต่างๆที่ไม่เหมือนกัน อย่างเช่น เรื่องการแสดงการทักทาย อยู่นี่หญิงสวัสดี ไหว้โฮสทุกเช้าก่อนเขาไปทำงานทั้ง โฮสพ่อและแม่เลย ทุกเช้าและเย็นที่เขากลับมา เขาก็ชอบนะ และเรื่องการแสดงความรักและเอ็นดู มาช่วงแรกๆๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมโฮสชอบถูกเนื้อถูกตัวจัง อยู่ไปอยู่มา อ้อ วัฒนธรรมเขาเป็นแบนนี้นี่เอง ถ้ารักและเอ็นดูหรือให้กำลังใจ ก็คือการโอบ หรือกอด ตอนนี้เด็กๆ เริ่มเข้ากันได้ดีจากตอนแรกๆ เหมือนจะมีปัญหานะคะ เพราะน้องคนเล็กร้ายกาจมาก สุดท้ายก็ตายรังติดใจในฝีมือรสชาติอาหารไทยกันทั้งบ้านเลย
น้องที่บ้านนี้ติดหญิงเพราะอาหาร ทำไรให้ทานบอกชอบไปหมดทุกอย่างที่หญิงทำ บางอย่างที่แม่น้องเขาทำให้ทานแล้วน้องไม่กิน หญิงมาอยู่นี่ทำให้ทานชอบใจ ทานใหญ่ อย่างเช่น น้องคนเล็กไม่ชอบ กินปลากับไข่แดง หญิงก็เอาเนื้อปลามาสับและ ทำไข่เจียวเหมือนหมูสับบ้านเราอะ แต่เป็นปลาสับนะ น้องก็ติดใจ พ่อแม่เขาก็ดีใจที่ลูกเขากินปลาและไข่แดงได้เพราะเรา อิอิ
เป็นไงละนี่แหละ อาหารไทยไปทำที่ไหนใครก็ชอบ เขียนมาเยอะละ ขอจบซะที เดี๋ยวจะส่งมาใหม่นะคะ คิดถึงเมืองไทยมากๆๆ และพี่ๆที่เรียนนอกทุกคนเลยคะ โดยเฉพาะพี่สาวคนสวย พี่จอยผู้แสนดีและใจดีของน้องออแพร์ที่เรียนนอกจ้า Bye Bye For Now!!
P.S. จะไม่ทำให้เสียชื่อเด็กไทยคะ
น้องหญิง ออแพร์ New Jersey