เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา พี่ฟ้าได้มีโอกาศคุยกับคุณพ่อของผู้สมัครโครงการออแพร์คนหนึ่ง ที่มาสมัครกับพี่ฟ้า

พี่ฟ้า : คุณพ่อค่ะ ทำไมคุณพ่อถึงเห็นด้วยที่ให้น้องเข้าร่วมโครงการออแพร์ ในเมื่อฐานะของคุณพ่อสามารถส่งน้องไปเรียนต่อ ได้อย่างสบายๆ

คุณพ่อ : อันที่จริงผมได้ศึกษาข้อมุลเกี่ยวกับโครงการนี้  (โครงการออแพร์) มาซักพัก ตั้งแต่ น้องกานต์ ได้มาบอกผมว่าอยากจะไปโครงการนี้ ตอนแรกผมยังไม่ค่อยเข้าใจในตัวโครงการเลย เพราะไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับโครงการนี้มาก่อน ผมก้เลยโทรมาสอบถาม รวมถึงหาข้อมูลทางinternet ด้วย

พี่ฟ้า : หลังจากที่คุณพ่อรู้เรื่องรายละเอียดโครงการแล้ว เลยให้น้องสมัครเหรอค่ะ

คุณพ่อ : ใช่ครับ (คุณพ่อยิ้ม)

พี่ฟ้า : คุณพ่อมีความเห็นส่วนตัวเกี่ยวกับโครงการอย่างไรค่ะ

คุณพ่อ : ผมเห็นว่าเป็นโครงการที่ดี และ น่าสนใจมาก ดูแล้วเป็นโครงการที่เด็กจะได้ประโยขน์หลายๆอย่างจากการเข้าร่วมโครงการนี้

พี่ฟ้า : เหรอค่ะ เป็นประโยชน์อะไรบ้างค่ะ

คุณพ่อ : อย่างแรกเลย อย่าที่คุณฟ้าถามผมว่า ทำไมเลือกให้น้องกานต์ ไปโครงการนี้ ไม่ให้ไปเรียนอย่างเดียว ผมก็ต้องบอกว่า เพราะว่าผมอยากสอนลูกให้รู้จักการใช้ชีวิต ไม่เรียนอย่างเดียว ผมเห็นว่าปัจจุบัน เด็กเก่งขึ้นเยอะ เรียนรู้ได้ไวมาก ความรู้เยอะ อาจเยอะกว่าพ่อแม่ด้วยซ้ำ ซึ่งมันดี แต่ ปัญหาคือ เด็กไม่สามารถเอาความรู้ที่มีไปปรับเปลี่ยนใช้ในชีวิตประจำวันได้ หรือ ที่ผมเรียนว่าประสบการณ์ เมื่อนำความรู้ที่มีปฎิบัติไม่ได้ ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับเด็กเลย คุณฟ้าดูอย่างเวลาสมัครงานสิ หลายๆบริษัทต้องการคนมีประสบการณ์ใช่มั้ย ( ค่ะ : พี่ฟ้าตอบ ) ผมอยากให้ลูกผมเรียนรู้ที่จะอยู่ในสังคม เรียนรู้ที่จะช่วยเหลือตัวเอง เผชิญหน้ากับปัญหา และ เรียนรู้วิธีการแก้ปัญหา ผมรู้ว่าผมไม่สามารถอยู่กับเค้าไปได้ตลอด เพราะฉะนั้นเค้าต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเอง ( ค่ะ : พี่ฟ้าตอบ ) ผมเห็นว่าการไปโครงการนี้ไม่ได้เสียหายอะไรเลย มีแต่ได้กับได้ น้องA อาจเรียนช้าไป 1 ปี แต่สิ่งที่เค้ากำลังจะได้ใน 1 ปีข้างหน้า อาจจะมากกว่าคนอื่น ตามความคิดผม

พี่ฟ้า : คุณพ่อคิดว่า น้องจะได้อะไรบ้างเหรอค่ะคุณพ่อ

คุณพ่อ : สิ่งแรกเลยที่เค้าจะได้คือ ภาษาอังกฤษ เพราะผมเคยไปอยู่อเมริกามา ถ้าไปจริงๆ ไม่กี่เดือนก็สามารถสื่อสารได้แล้ว สิ่งแวดล้อมจะช่วยให้น้องกานต์ เป็นภาษาได้ไวขึ้น  อย่างที่ 2 น้องกานต์จะได้ฝึกการรู้จักการดูแลตัวเอง ฝึกคิดและแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง จะเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นหลังจากที่เค้ากลับมา ถ้าเค้ากลับมานะ ( คุณพ่อหัวเราะ ) ผมกลัวเค้าติดใจไม่กลับหนะสิ อย่างที่ 3 คิดว่าอาเซี่ยนสำคัญ และต้องใช้ภาษา อย่างน้อย น้องได้ภาษากลับมาแข่งกับประเทศเพื่อนบ้านก็ยังดี นี่คุณฟ้ารู้มั้ยว่า ที่จริงผมวางแผนไว้ให้น้องการนต์ ไปอยู่กับญาติเค้าก่อนที่ ภูเก็ตนะนี่ ไปซัก 1 เดือน เพื่อให้รู้ก่อนว่าเป็นอย่างไร ต้องค่อยๆฝึกเค้าไป คุณฟ้าว่าไหม ( ค่ะ : พี่ฟ้าตอบ )

เอาหละค่ะนี่เป็นส่วนแรกของการพูดคุณกับคุณพ่อ ท่านนี้เท่านั้นนะค่ะ แล้วพี่ฟ้าจะมาเพิ่มให้คราวหน้านะค่ะ

ขอขอบพระคุณ คุณพ่อ น้องกานต์ค่ะ มา ณ ที่นี้ค่ะ

พี่ฟ้า